Η γέννηση ενός νέου μωρού στην οικογένεια κάνει αρκετά συχνά τους γονείς να ανησυχούν για πιθανές δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν. Tι να πείτε στο παιδί σας; πώς να το προετοιμάσετε; τι να αποφύγετε; και πως θα μειώσετε την ζήλια που αρκετά συχνά δημιουργείται στο μεγαλύτερο παιδί;
Τα αισθήματα ζήλιας είναι φυσιολογικά και δεν θα πρέπει να δημιουργηθούν ενοχές στο παιδί γι αυτά που νιώθει. Με τον ερχομό του μωρού το παιδί παύει να είναι το μοναδικό παιδί της οικογένειας. Αυτό συνεπάγεται στο ότι θα πρέπει να μοιραστεί την αγάπη, την αφοσίωση, την προσοχή και την συντροφιά των γονιών του.
Η ζήλια παρατηρείται πιο συχνά όταν η διαφορά ηλικίας μεταξύ των παιδιών είναι μικρή και όταν είναι του ίδιου φύλου (στην περίπτωση διδύμων το φαινόμενο αυτό είναι ακόμη πιο έντονο).
Η ζήλια εκδηλώνεται με αρκετούς και διαφορετικούς τρόπους. Το παιδί μπορεί να
δείχνει εκνευρισμένο, υιοθετεί αντικοινωνική συμπεριφορά, βρίζει, χτυπάει, αποκτά ιδιοτροπίες στο φαγητό και στον ύπνο. Δείχνει μελαγχολικό και στενοχωρημένο. Μπορεί να γίνει επιθετικό προς το αδελφάκι του ή και στους γονείς του. Λερώνεται στο κρεβάτι του και γενικά η συμπεριφορά του γίνεται περίεργη. Συχνές είναι επίσης οι φορές που εμφανίζει παλινδρόμηση στη συμπεριφορά του, δηλαδή υιοθετεί μια στάση μικρότερης ηλικίας από αυτή που έχει για να τραβήξει την προσοχή όπως το να θέλει ξαφνικά πιπίλα, να πίνει από το μπιμπερό, να κοιμάται στην κούνια ή να χρησιμοποιεί το γιογιό μιμούμενο το μωρό.
Χρειάζεται λοιπόν υπομονή, χρόνο και κατανόηση γιατί είναι μια δυναμική αλλαγή στη ζωή του. Αυτή η περίοδος επειδή θεωρείται αρκετά στρεσογόνος για το παιδί καλό θα ήταν να αποφύγετε κάποιες αλλαγές στη ζωή του (αν το παιδί είναι ανάλογης ηλικίας) όπως την απεξάρτηση από την πιπίλα και την εκπαίδευση σε γιογιό.
Για περισσότερα, πατήστε
εδώ